Monday, 11 June 2012
ရုိဟင္ဂ်ာနဲ႔ပက္သက္ေသာ သုံးသပ္ခ်က္ (၃) - ခ်စ္စကုိရွည္ေစ (စုိးမင္း)
ရုိဟင္ဂ်ာနဲ႔ပက္သက္ေသာ သုံးသပ္ခ်က္မ်ား (၂) - ရုိဟင္ဂ်ာ (ေဇာ္၀င္း)
ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးတို႔သည္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုမ်ားအတြင္းတြင္ ပါဝင္ျခင္းမရိွေပ။ လြတ္လပ္ေရးမတိုင္မီ ျမန္မာ့သမိုင္း၊ ရခိုင္သမိုင္းမ်ားတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ေ၀ါဟာရ မရွိခဲ့ေပ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတြင္လည္း မရွိခဲ့ပါ။ ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းသည္ ၁၉၆၀-ခုႏွစ္၊ ၀န္းက်င္တြင္ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။
ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၀၀ ေက်ာ္ခန္႔၌ ဘိုးေတာ္ဘုရား လက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ေရးအတြက္ ဘိုးေတာ္ဘုရား စစ္တမ္း ဟုေခၚဆိုေသာမွတ္တမ္းရွိခဲ့သ
ရိုဟင္ဂ်ာဟူသည္
ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသည္မွာ ရခိုင္စကား လြင့္ဂ်ာက ျဖစ္လာေသာ စကားျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ဦးတည္ခ်က္မရွိပဲ လြင့္ေနေသာ မည္သူ႕ကိုမဆို ရခိုင္ဘာသာ စကားႏွင့္ လြင့္ဂ်ာဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။
ဥပမာ။ ။သစ္ပင္မ်ားက သစ္ရြက္မ်ားေၾကြလွ်င္ ေလထဲ၌ ၀ဲၿပီး ဦးတည္ရာမဲ့ လြင့္ေနတာကို ဆိုလိုသည္။
ဘာသာေဗဒႏွင့္ ဆန္းစစ္ၾကည့္လွ်င္ လြင့္ဂ်ာမွ ရိုဟင္ဂ်ာဟု ေျပာင္းလဲလာသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ (ရခိုင္-ျမန္မာ ပညာရွိႀကီး ဦးသာထြန္း)
ဘဂၤလီ
ေအဒီ ၁၄၀၄-ခု ေလးၿမိဳ႕ေခတ္၌ မင္းေစာမြန္ ဘုရင္လက္ထက္ ရခိုင့္ဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္ကိ
ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကိုတိုက္ခ
၁၈၂၅-တြင္ ရခိုင္ျပည္၌ မူဆလင္ဦးေရ ၃၀,၀၀၀ ရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၃၀ ျပည့္တြင္ ၂၁၇၈၀၀-ရွိခဲ့ရာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက မူဆလင္ဦးေရ တိုးလာမႈကိစၥကို စိုးရိမ္လာေသာေၾကာင့္ အေျခအေနစံုစမ္းရန္ ၁၉၃၉ ၌ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ တစ္ခု ဖြဲ႔စည္းေပးခဲ့သည္။ ေကာ္မရွင္က မူဆလင္ဦးေရ အတားအဆီးမရွိ တိုး၀င္လာမႈကို မဟန္႔တားပါက ေနာင္အခါ၌ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အစီရင္ခံခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယ ကမာၻစစ္ေၾကာင့္ မည္သို႔မွ် မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ အစီရင္ခံသည့္ အတိုင္းပင္ ၁၉၄၂-တြင္ ကုလား-ရခိုင္အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႔နယ္ရွိ ရခိုင္ရြာအားလံုး ဖ်က္ဆီးခံရသည္။ ရခိုင္တစ္ခ်ိဳ႕မွာ ျပည္တြင္းသို႔၀င္ၿပီး၊ တစ္ခ်ိဳ႕မွာ အဂၤလိပ္ပိုင္နက္ ဒိန္နာဂ်္ပူသို႔ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကရသည္။
ဘဂၤလီ တို႔ ရိုဟင္ဂ်ာ လုပ္ျပီ
၁၉၄၂-ဂ်ပန္မ်ား၀င္လာေသာအခါ ရခိုင္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ ကုလားအဖြဲ႔သည္ ဘာသာေရးအသြင္ေျပာင္းကာ ဂ်ေမယာတူ အိုလမာအသင္း ဖြဲ႔စည္းၾကသည္။ အဖြဲ႔ဥကၠဌမွာ အံုေမာ္မ်ာ (ဘီေအဘီအယ္လ္) ျဖစ္သည္။ အုံေမာ္မ်ား အဖြဲ႔သည္ အေနာက္ ပါကစၥတန္မွ ေအာ္လနာမူဟာမတ္ မူဇဟတ္ခန္ႏွင့္ ေမာ္နာအီျဗာဟိန္း တို႔ကိုေခၚ၍ မူဂ်ာဟိန္းအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းၾကသည္။ ပါကစၥတန္နယ္သို႔ ရခိုင္ျပည္ထည့္သြင္းေရး အစီစဥ္ပင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေရးအရ ျမန္မာစစ္တပ္ႏွင့္ မယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေသာ မူဂ်ာဟိန္းတို႔သည္ အျခား တိုင္းရင္းသားမ်ား နည္းတူ အခြင့္အေရးရလို၍ မစၥတာေဂၚဖားက ရိုဟင္ဂ်ာဟူေသာ လူမ်ိဳးသစ္တခုကို ၁၉၅၀- စက္တင္ဘာလထုတ္ ဂါဒီးယန္းသတင္းစာတြင္ အသက္သြင္းခဲ့သည္။
ျမန္မာျပည္ကိုသိမ္းလိုေသာ ကုလားဆိုးမ်ား
သို႔ေသာ္ ၁၉၅၁- ဇြန္လတြင္က်င္းပခဲ့ေသာ အလယ္သံေက်ာ္ မူဆလင္ညီလာခံကမူ ရိုဟင္ဂ်ာမဟုတ္ဘဲ ဗမာ မူဆလင္ ကဲ့သုိ႔ ရခိုင္မူဆလင္လူမ်ိဳးဟု ေခၚေ၀ၚရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ ရခိုင္တို႔က ငါတို႔ရခိုင္တြင္ မူဆလင္ ဘာသာ၀င္ မရွိဟု ေျပာလာၾကေသာအခါ ရိုဟင္ဂ်ာဘက္သို႔ ေဖာက္ထြက္ရန္ ထြက္ေပါက္ရွာလာၾကသည္။ ၁၉၆၀-ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာသတင္းစာ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ရိုဟင္ဂ်ာ ေက်ာင္းသားအသင္းထိ လႈပ္ရွားလာခဲ့ၾကသည္။၁၃၊ ၅၊ ၈၈ - ေန႔က ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ အလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ကုလားလႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ ကုလား ၅၀၀၀၀-ခန္႔သည္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကို အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွ ၀ိုင္းၿပီး ဟစ္ေအာ္ေႂကြးေၾကာ္ မီးရိႈ႕သတ္ျဖတ္ ရန္ ခ်ီတက္လာခဲ့ၾကသည္။ လႈပ္ရွားမႈမွာ ညေနရွစ္နာရီခြဲမွ ေနာက္ တေန႔နံနက္ ၃-နာရီခြဲအထိ ၾကာခဲ့သည္။ သူတို႔ ဘာသာစကားျဖင့္ ဘုရားသခင္ အလိုက် တိုက္ပြဲ၀င္ၾက၊ မင္းတို႔ တိုင္းျပည္ ငါတို႔တိုင္းျပည္ ျဖစ္ရမည္ဟူ၍ ဟစ္ေအာ္ၾကသည္။
ျမန္မာျပည္ရွိ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား သတိျပဳဖြယ္
၁၉၄၂ မတိုင္မွီက ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း တည္ရွိခဲ့ေသာ ရခိုင္ရြာေပါင္း ၁၉၅-ရြာမွာ ၁၉၉၂ တြင္ ၄၆ ရြာသာ က်န္ရွိပါေတာ့သည္။ က်န္ရြာမ်ားအား မူဆလင္မ်ားက လူဦးေရအသာစီးရမႈျဖင့္ သိမ္းပိုက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ဤသည္မွာ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ားေပၚေပါက္လာပံု သမိုင္းအက်ဥ္းျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ (ရခိုင္)၏ ေျပာျပခ်က္
ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ဘဂၤါလီမ်ားသည္ ရခိုင္ျပည္တြင္ စပါးရိတ္၊ လယ္ထြန္ အလုပ္လာလုပ္ၿပီး ျပန္သြားၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဦးႏု၏ ဖဆပလ ေခတ္တြင္ ရခိုင္ျပည္၌ အဓိက လႊမ္းမိုးေသာ ပါတီႀကီးနွစ္ခုရွိသည္။ ဖဆပလႏွင့္ ရတည (ရခိုင္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ပါတီ)တို႔ ျဖစ္သည္။ ရတည၏ ေခါင္းေဆာင္သည္ ဦးေက်ာ္မင္းျဖစ္သည္။ သန္ ့ရွင္း ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည့္ ဦးႏုသည္ တိုင္းျပည္၏ အက်ိဳးထက္ သူ႔ပါတီအက်ိဳးကို ၾကည့္သည့္အေနျဖင့္ ေမယုခရိုင္ကို သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။ ေမယုခရိုင္အတြင္းသို႔ ဘဂၤါလီ မ်ားအား ၀င္ခြင့္ျပဳၿပီး မဲရရွိႏိူင္ရန္ အတြက္ မ်က္ႏွာသာေပး၍ မွတ္ပံုတင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္။ ဦးႏု မဲရရန္ အတြက္ မ်က္ႏွာသာေပးေသာအခါ ဘဂၤါလီမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးအဆင့္ထိ တိုးတက္လုပ္ေဆာင္ လာသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ ၎မွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည့္ ျပႆနာကို ျဖစ္ေပၚေစေသာ အေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သည္။
ရိုဟင္ဂ်ာ ေပၚေပါက္လာရေသာ ေနာက္ခံ အေၾကာင္းတရား
ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည္မွာ အေပၚယံ ျပႆနာသာျဖစ္သည္။ အရင္းခံအၾကာင္းက “အစၥလာမ္၀ါဒ လႊမ္းမိုးျပန္႕ပြားေရး”ဆိုေ
Credit: ဝီကီျမန္မာ
http://wikimyanmar.co.cc/
၉ ဇြန္ ၂၀၁၂၊ ၁၆း၅၄ ဂ်ီအမ္တီ
ရုိဟင္ဂ်ာအေရးနဲ႔ပက္သက္ေသာ သုံးသပ္ခ်က္မ်ား (၁) - အခ်ိန္မီေလးတင္ (မ်ဳိးဆက္)
Saturday, 8 August 2009
အႏွစ္ ၂၀ အတြက္ ပါဒ မ်ား

အႏွစ္ ၂၀ အတြက္ ပါဒ မ်ား
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ငါတို ့မွာ ေနွာင္ၾကိဳးကလြဲလို ့ တျခားဆုံးရွံးစရာမရွိ။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ငါတို ့မွာ တည္ရမယ့္ ကတိေတြနဲ႔၊ မအိပ္ခင္သြားရဦးမယ့္ခရီးေတြနဲ႔။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ငါတို ့အားလုံး စပါးတားကတ္(စ္) ေတြခ်ည္းပဲ။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
အေကာင္းဆုံးကိုေမွ်ာ့္လင့္၊ အဆိုးဆုံးအတြက္အသင့္ျပင္ထား။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ေတာ္လွန္တဲ့ အေတြးအေခၚတစ္ရပ္မရွိဘဲ ေတာ္လွန္တဲ့အေရးေတာ္ပုံတစ္ရပ္မရွိနိုင္ဘူး။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
တိုက္ပဲြပုံသဏၭာဆိုတာ အဖိနိပ္ခံေတြက ေရြးခ်ယ္ရတာမဟုတ္၊ ဖိနိပ္သူက ေရြးခ်ယ္တာ။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ငါတို ့ဘယ္ေတာ့မွ လက္နက္မခ်၊ ငါတို ့ညီညြတ္ၾက။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ငါတို ့နဲ႔အတူ (ေဒၚ)ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရွိတယ္။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ယုံၾကည္လုိက္စမ္း၊ ငါတို ့တစ္ေန႔ အနုိင္ရရမယ္။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ဒီမိုကေရစီရေအာင္လုပ္တာဟာ ရန္သူကိုအေကာင္းဆုံးလက္စားေခ်တာပါပဲ။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ညဦးယံမွာ ငိုေၾကြးျခင္းက လာတည္းခုိတယ္၊ နံနက္ယံမွာ သီခ်င္းဆိုဖို ့အခြင့္ရွိတယ္။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ရွစ္ေလးလုံးဟာ အျမဲတမ္း ရွစ္ေလးလုံးျဖစ္တယ္။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
ေရႊဝါေရာင္ေတာလွန္ေရး အဓြန္ ့ရွည္ပါေစ။
နီေဟ့နီေဟ့၊ ဩဂုတ္ေရ ့
နီ...ေဟ့...။ ။
ေအာင္ေဝး
(ျမန္မာနိုင္ငံကဗ်ာဆရာ)
ၾသဂုတ္ ၄၊ ၂၀၀၈
(ပုံစာ - ၁၉၉၀ ၾသဂုတ္ ၈ က ထုတ္ေ၀တဲ့ စကၠဴရင္ထိုးကေလး၊ ၈ ေလးလုံး ၂ ႏွစ္ျပည့္စဥ္က - မိုးမခ)
Thursday, 23 July 2009


လန္ဒန္တိုင္(မ္)းသတင္းစာ၌ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္း အတၳဳပၸတၱိ
- ေမာင္ထင္ ဘာသာျပန္သည္ (၂၄-၇-၀၇)
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားေသာ ေခတ္ဦး၌လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသို႔ ေရွ႕႐ႈေသာ ေခတ္၌လည္းေကာင္း၊ အလြန္ၾသဇာတိကၠမ ႀကီးမားေသာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၾကာသာပေတးေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သည္။ ကြယ္လြန္ေသာအခါ အသက္ (၈၉) ႏွစ္ရွိေလၿပီ။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ လွည္းသမားတဦး၏ သားျဖစ္သည္။ ျပည္ၿမိဳ႕အနီး ရြာတရြာတြင္ ေမြးဖြားသည္။ ထိုရြာမွာ ျမန္မာမင္းဆက္တို႔၏ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်တို႔ သိမ္းပိုက္လိုက္ေသာ ပဲခူးနယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိ သည္။ ႐ိုးရာဓေလ့အတိုင္း ငယ္စဥ္က မိမိဖြားရာဇာတိရွိ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ယူခဲ့ၿပီး ေနာက္ မႏၱေလး ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဆက္လက္ပညာသင္ယူခဲ့၏။
ထိုအခါ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ ျမန္မာဘုရင္ကိုနန္းခ်သည့္ အေရးအခင္း၌ ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ႀကံဳခဲ့ရသည္။ ၁၈၉၄ ခုႏွစ္ တြင္ စာပံုႏွိပ္စက္တခု၌ ၀င္ေရာက္ အလုပ္လုပ္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔လာခဲ့ သည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ဆရာလြန္းဟု တြင္သည္။ ထိုအမည္မွာ မူလအမည္ကို အနည္းငယ္လႊဲေျပာင္းထားေသာ အမည္ျဖစ္ သည္။ (အဂၤလိပ္တို႔၌ အမည္ေရွ႕တြင္ ေမာင္၊ ကို၊ ဦး၊ ဆရာစေသာ ဂုဏ၀ုဒၶိကို ေဖာ္ျပသည့္အေလ့အထမရွိ။ ထို႔ ေၾကာင့္ ငယ္စဥ္ကေမာင္လြန္း၊ လူပ်ဳိအရြယ္၌ ကိုလြန္း၊ အသက္ႀကီးလာေသာအခါ ဦးလြန္း၊ ဆရာသမား ျဖစ္လာ ေသာအခါ ဆရာလြန္းဟူ၍ အမည္အမ်ဳိးမ်ဴိး ေျပာင္းလဲလာပံုကို အဂၤလိပ္သတင္းစာဖတ္ ပရိသတ္တို႔ ႐ုတ္တရက္နား လည္ရန္ခက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆရာလြန္း အေၾကာင္းကိုေရးသားရာ၌ ထိုအမည္သည္ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲလာ ေသာအမည္ဟု သိလြယ္ေအာင္ေရးျခင္းျဖစ္သည္။ ဘာသာျပန္သူ) ထို႔ေနာက္ ဆရာလြန္းသည္ ျပဇာတ္မ်ားကိုေရး သည္ သူေရးေသာ ျပဇာတ္မ်ားမွာ ပုဒ္ေရ (၈၀) ခန္႔ရွိသည္။
ဆရာလြန္းသည္ နေဘထပ္ကာရန္မ်ားႏွင့္ ကဗ်ာသီကံုးေရးသားရာ၌ အလြန္သြက္သြက္လက္လက္ ေရးတတ္သည္ ျဖစ္ရကား၊ ယင္းအရည္အခ်င္းသည္ သူ သတင္းစာေလာကထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ရာ၌ မ်ားစြာအေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေလ သည္။ သတင္းစာေလာကထဲသို႔ ၀င္လာခါစ၌ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းစာတြင္ ပထမေဆာင္ရြက ္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၌ ထုတ္ေ၀ေသာ သူရိယသတင္းစာတြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ရာ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ပါ၀င္စား လာေလသည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ႀကီးျပင္းခဲ့သူ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အဂၤလိပ္စာကို သင္ယူျခင္း မျပဳခဲ့ေခ်။ တသက္ပန္လံုး ျမန္မာ့အဂၢိရတ္ပညာတြင္ ထထႂကြႂကြ လိုက္စားခဲ့သည္။ သူရိယသတင္းစာသည္ ျမန္မာ သတင္းစာတို႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေရး အသားတို႔ကို ပထမဦးဆံုးေရးသားထားေသာ သတင္းစာျဖစ္သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းႏွင့္ ေရးေဘာ္ေရးဘက္တို႔သည္ ထိုစဥ္က ဟုမၼ႐ူး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေၾကာင္းကို သတင္းစာထဲ၌ေဆြးေႏြးေလ့ရွိရာ ယင္းသို႔ေဆြးေႏြးသည္ကို သေဘာတူ၍ ႀကိဳဆိုသည္။ အဂၤလိပ္တို႕၏ အျပဳအမူ ကို ခံုမင္၍ ျမန္မာအမည္ေရွ႕တြင္ မစၥတာဟု ေခါင္းတပ္ေသာ သူတို႔ကို သေရာ္ေသာအားျဖင့္ ထိုေခတ္က ေက်ာ္ ္ၾကားေသာ ျမန္မာ၀တၳဳတပုဒ္၌ ပါေသာအမည္ တခုကိုယူ၍ မိမိကုိယ္ကိုမိမိ မစၥတာေမာင္မိႉင္းဟု ကေလာင္အမည္ ကိုေပးသည္။
သူရိယသတင္းစာတြင္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ဆယ္ႏွစ္တာအတြင္း၀ယ္ ျမန္မာတို႔သည္ အတိတ္၌ ဇာတိဂုဏ္ေရာင္ ထြန္းေျပာင္ခဲ့သည္ကို ျပန္လည္သတိရေစျခင္းငွာ “ဋီကာ” အဖြဲ႔မ်ားကို ေရးသား သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာစာေပမ်ားကို လည္း ျပဳစုသည္။ ထိုအေရးအသားမ်ားကို ႏိုင္ငံအစိုးရက အေရးယူျခင္းမျပဳေသာ္ျငားလည္း ထိုအေရးအသားတို႔သည္ အျခားတပါးေသာသူတို႔က တိုက္႐ိုက္ေရးသားေသာ အေရးအသားမ်ားထက္ပို၍ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚတို႔ကို ျဖန္႔ခ်ီရာ၌ အဆင့္အတန္းျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ထိေရာက္သည္။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ထိုေခတ္က ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ကိုယ္က်ဳိးရွာ၍ အရည္အခ်င္းမျပည့္မ၀ႏွင့္ ေပ်ာ့ညံ့ညံ့ အလုပ္လုပ္သည္ကိုလည္း ႐ႈတ္ခ်ေ၀ဖန္ေလ့ရွိသည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ပါတီသစ္တပါတီအေနျဖင့္ ထင္ရွားလာေသာ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးကို သူ၏ ၾသဇာတိကၠမႏွင့္ ၀င္ေရာက္အားေပးကူညီရာ၊ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ နာယက ျဖစ္လာေလသည္။ ထိုအခါ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၀င္တို႔၏ ဓေလ့ကိုလုိက္၍ မိမိကိုယ္တိုင္ သခင္ နာမည္ကို ခံယူသည္။ ဤသည္တြင္ ကြယ္လြန္သည္ အထိ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းအမည္ျဖင့္ ထင္ရွား သည္။
တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး၌ ေဆာင္ရြက္ေသာအခါ ေနာင္အခါတြင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၾကမည့္ ေခတ္ လူငယ္မ်ားကို အႀကံအဥာဏ္တို႔ျဖင့္ အားေပး အားေျမႇာက္ျပဳရာ ထိုလူငယ္မ်ားတသိုက္တြင္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ၿဗိတိသွ်တို႔ႏွင့္ ေစ့စပ္၍ ရေအာင္ ယူခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေသာ ဦးႏုတို႔ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္တို႔သိမ္းပိုက္စဥ္က သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ ၀န္ႀကီး အဆင့္အတန္းရွိေသာ ရာထူးဌာနႏၱရတခု၌ ေခတၱ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စစ္ႀကီးၿပီးေသာအခါ ထုိရာထူးမွ ထြက္၍ အၿငိမ္းစားေနထိုင္ခဲ့သည္။
ျမန္မာစာေပကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းအား အလၤကာေက်ာ္စြာဘြဲ႔ကို အပ္ႏွင္းသည္။ သခင္ကိုယ္ ေတာ္မိႉင္းသည္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕၀င္တဦး ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ စတာလင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုကို ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခံရသည္။ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ကို အခ်ဳပ္အခ်ယ္ ျပဳမည့္ ရာထူးဌာနႏၱရတို႔ကို ျငင္းပယ္၍ တသက္ပတ္လံုး ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး အက်ဳိးငွာသာလွ်င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေလသည္။
ဘာသာျပန္သူ၏မွတ္ခ်က္ - လန္ဒန္တိုင္းသတင္းစာသည္ ပါတီဂိုဏ္းဂဏ ၾသဇာခံသတင္းစာမဟုတ္၊ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားသည့္ ေပၚလစီကို လက္ကိုင္ျပဳသည့္ သတင္းစာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသတင္းစာ၏ အာေဘာ္ကို အျခား တပါးေသာ ႏိုင္ငံတို႔က ႀကိဳက္သည္လည္းရွိလိမ့္မည္။ မႀကိဳက္သည္လည္းရွိလိမ့္မည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်င္နရယ္ပရင္ဒါဂတ္ ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္စဥ္က လန္ဒန္တိုင္းသည္ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္တို႔၏ အျပဳအမူ ကို ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ေသာ သတင္းမ်ားေရးသားသည္။ သို႔ရာတြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသည္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံျဖစ္လာေသာ အခါမူ ကား ၿဗိတိသွ်တို႔၏ အက်ဴိးစီးပြားကိုငဲ့၍သာ ေရးသားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေျပာင္းအလဲစီမံကိန္းမ်ား ေပၚေပါက္ေသာ ၁၉၂၀ တ၀ိုက္ေခတ္၌မူကား လန္ဒန္တိုင္းသည္ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘေဘ၊ ဦးသိန္းေမာင္ စေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို ကူညီ၍ ျမန္မာ့အာေဘာ္ကို တင္ျပေပးသည္။ ဤသဘာ၀ကား ကမၻာ့အေရးအခင္းတို႔၌ လြတ္ လပ္စြာ စဥ္းစားဆင္ျခင္၍ လြတ္လပ္စြာ အဆံုးအျဖတ္ေပးေသာ သဘာ၀ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသတင္းစာ အာေဘာ္ကို ႀကိဳက္ေသာ္ရွိ၊ မႀကိဳက္ေသာ္ရွိ အမ်ားက ေလးစားၾကေပသည္။
ထင္ရွားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ ကြယ္လြန္ေသာအခါ လန္ဒန္တိုင္းသည္ နာေရးသတင္းက႑၌ ကြယ္ လြန္သူ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အတၳဳပၸတၱိကို ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။ ဤသို႔ေဖာ္ျပရာ၌လည္း ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ပုဂၢဳိလ္တို႔ကို ေဖာ္ျပေလ့မရွိေခ်။ ၀ိဇၨာပညာ ေရးရာ၊ သိပၸံပညာေရးရာ၊ စာေပေရးရာ၊ အႏုပညာ ေရးရာ၊ ကမၻာ့ေရးရာတို႔တြင္ ကမၻာ့ဂႏၱ၀င္ထဲ ၀င္ထိုက္သည္ဟု ယူဆမွသာလွ်င္ ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။ ယင္းသို႔ေဖာ္ျပရာ၌လည္း ကမၻာႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လွ်င္ ရန္သူမိတ္ေဆြ ဟူ၍ သေဘာ မထားဘဲ တတ္ႏိုင္သမွ် တိတိက်က် ေလ့လာစံုစမ္း၍ ေဖာ္ျပေလ့ရွိသည္။
စစ္စစ္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ၀ါဒ မ်က္စိႏွင့္ၾကည့္လွ်င္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းသည္ အင္ပိုင္ယာ နယ္ခ်ဲ႕ သမားတို႔၏ အဓိ ကရန္သူ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ပါလ်က္ႏွင့္ လန္ဒန္တိုင္းသည္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္းကို ရန္သူကဲ့သို႔မၾကည့္၊ မ်ဴိးခ်စ္စာေပ ပညာရွင္တဦးကဲ့သို႔သာျမင္သည္။ ဤအျမင္ျဖင့္ ေရးသားျခင္းသည္ အေရးခံရသူကို ဂုဏ္ျပဳသည္ႏွင့္အမွ် ေရးသူကို လည္း ဂုဏ္တက္ေစသည္။ က်ေနာ္ေလ့လာ ၾကည့္၍ရသမွ်ႏွင့္ ေျပာရမည္ဆိုပါက ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တို႔တြင္ ဤကဲ့ သို႔ ေရးသားဂုဏ္ျပဳခံရသူမွာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသာလွ်င္ အာဒိ (ေရွးဦး) ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။
လန္ဒန္တိုင္(မ္)းသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ရက္စြဲမွာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၂၅) ရက္ေန႔ျဖစ္သည္။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႉင္း “၁” ရာျပည့္ေကာ္မတီမွ ကူးယူသည္။
(၂၀၀၆ ခုႏွစ္ထုတ္ ေအာင္ေစာဦး ျပဳစုသည့္ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး ေဒါက္တာသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းႏွစ္ (၁၃၀) ျပည့္ အထူူးထုတ္” စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
၀ီကီျမန္မာမွ...
ဆရာၾႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈုိင္း၏အေၾကာင္းကုိ ၀ီကီျမန္မာတြင္ အက်ယ္တ၀င့္ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါသည္။
သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းေန႔

မစၥတာေမာင္မိႈင္း ေနာက္ဆံုးေန႕ရက္မ်ား
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ပ်က္သြားခ်ိန္မွစ၍ စိတ္ထိခိုက္ကာ အင္အားခ်ိနဲ႕ လာခဲ့သည္။ သုိ႕ေသာ္္ အဖြဲ႕ဖ်က္သိမ္းခံရသည့္ အေၾကာင္းအား တပည့္၊သား၊ေျမးမ်ားမွ ဖံုးဖိထားခဲ့ၾကသည္။
တေန႕တြင္ ကြမ္းသီးထုတ္အား ပတ္ထားသည့္ သတင္းစာစကၠဴမွ ထိုသတင္းအား သိရွိသြားကာ "တိုင္းျပည္ေတာ့ပိုဆိုးေတာ့မွာပဲ" ဟုဆိုျပီး အိပ္ယာထဲ လဲသြားသည္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္ဇူလိုင္၂၂ တြင္ သတိမရွိေတာ့ပဲ ၂၃ရက္ေန႕နံနက္ ၁နာရီ အခ်ိန္တြင္ ကြန္လြန္အနိစၥ ေရာက္သြား ခဲ့သည္။ ကြန္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္ ၈၉ ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္သည္။
ရာဇဝင္ေတြလဲ ႐ိုင္းတုန္းပဲ အဖိုးေရ...
ေမာင္လူေထြး
ကုိလူေထြး ဘေလာ့မွ ကူးယူထားပါသည္
Sunday, 19 July 2009
Tuesday, 7 July 2009
နိဒါန္း
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေစဖုိ႔ ဘေလာ့ဂ္တစ္ခု ဖန္တီးလုိက္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ေရးတာထက္ မေမ့ပစ္ရမယ့္ (သမုိင္း) အေၾကာင္းအရာေတြကုိ စုစည္းသြားဖုိ႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ရင္ ျပန္ေတြ႔မယ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား စုစုစည္းစည္း ဖတ္ရဖုိ႔လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္။